PARIS 1874 EN ROTHKO

Op 28 maart onze eerste tentoonstellingen in 2024 in Parijs.
En dit in goed gezelschap van broer Wim, Ginette en Begga.
Een geplande dubbelslag:
de eerste week van de tentoonstelling Paris 1874 in het Musée d’Orsay
en de laatste tentoonstellingsweek voor Mark Rothko in de Fondation Louis Viutton.

PARIS 1874: INVENTER L’IMPRESSIONISME

Deze tentoonstelling belicht het ontstaan van de eerste kunststroming binnen het modernisme: het impressionisme.
De tentoonstelling van 15 april tot 15 mei 1874 in de atelier Nadar, wordt beschouwd als de eerste tentoonstelling van de ‘Impressionisten’
en werd gehouden veertien dagen voor de officiële Salon d’art;
waar volgens de kunstenaars veel te veel werken door de jury geweigerd werden, wegens niet-academisch.
En dit in de lijn van de ‘Salon des refusés van 1863. Toen had de Academie 3000 van de 5000 werken geweigerd.
De kunstvereniging Nadar bestond toen uit Monet, Renoir, Degas, Pissarro, Sisly en Prins.
30 artisten stelden tentoon. Er volgen nadien nog 7 tentoonstellingen; de laatste in 1886.
De tentoonstelling brengt meer dan 130 werken samen die toen geëxposeerd werden.
Nadien vertrekt deze prestigieuze tentoonstelling naar de National Museum of Art in Washington.

MARK ROTHKO

Eén van de grootmeesters van het Amerikaans abstract expressionisme, beslaat een kunstperiode van 1930 tot 1970.
In de beginperiode sterk beïnvloed door dadaïsten en surrealisten, Margritte, Miro,
evolueert hij van mythische schilderijen over multiforms tot zijn klassieke abstracte ‘vlakken’.
Werken met overlappende kleuvlakken, laag op laagmager geschilderd en in den beginne zeer kleurrijk.
‘Hij zoekt het licht achter de kleuren!’ en ‘wil de schilderijen als muziek doen vibreren’.
Stilaan verdonkeren de composities en vergroten de formaten: de ‘Seagram Murals’ uit de Tate Modern en de Blackforms uit de jaren 60.
De volledige collectie van de Tate ‘the Rothko Room’ en deze van de Philips collectie zijn hier samengebracht.
De ‘Black and gray’ composities in combinatie met beelden van Giacometti, zijn voor de UNESCO in Parijs gemaakt.
Het waren zijn laatste werken, voor zijn zelfdoding in 1970.
Voor Rothko was een toeschouwer een co-creator, die mee op reis gaan in de emotie en spiritualiteit van het werk.
Een uitzonderlijke overzichtstentoonstelling!
En een goede voorbereiding voor ons bezoek aan de Rotho-chapel in Houston; eind mei.